DEVAM: 15- ADAM
KOMŞUSUNUN DUVARıNIN ÜZERİNE AGAÇ KOYABİLİR BABI
حدّثنا
حَرْمَلَةُ
بْنُ يحيى.
ثنا عَبْدَ اللّهِ
وَهْبٍ.
أَخْبَرَنِي
ابْنِ
لَهِيعَةَ،
عَنْ أَبِي
الأَسْوَدِ،
عَنْ
عِكْرِمَةَ،
عَنْ ابْنِ
عَبَّاسٍ؛
أَنَّ
النَّبِّي
قَالَ:
((لاَ
يَمْنَعْ
أَحَدُكُمْ
جَارَهُ أَنْ
يَغْرِزَ
خَشَبَةً فِي
جِدَارِهِ)).
في الزوائد:
في إسناده
ابْنِ لهيعة
وهو ضعيف.
(Abdullah) bin
Abbâs (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre; Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: «Herhangi biriniz, duvarının üzerine komşusunun ağaç
(tan hatil başını) koymasını menetmesin.»
Not: Bunun
senedinde bulunan İbn-i Lehia'nın zayıflığı Zevaid'de bildirilmiştir.
AÇIKLAMA: Bu iki (2336,2337) hadis de Zevaid türündendir. İlk hadisi Beyhaki de
rivayet etmiştir. Bunların metni Ebu Hüreyre (r.a.)'ın rivayetindeki (2335)
metin gibidir.
Birinci hadiste
(2336) anılan kardeşlerden birisinin köle azadlamak üzere yemin ettiği ifade
edilmektedir. Köle azadlamak üzere yemin etmenin manası şudur: Adam şu işi
yaparsam veya falan işi yapmazsam kölem azad olsun, der.