26- MALININ AYNISINI
İFLAS ETMİŞ BİR ADAMIN YANINDA BULAN KİMSENİN BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنِ أَبِي
شَيْبَةَ.ثنا
سُفْيَانُ
بْنُ
عُيَيْنَةَ. ح
وَحَدّثَنَا
مُحَمَّد
بْنُ رُمْحٍ.
أَنْبَأَنَا
اللَّيْثُ
بْنُ سَعْدٍ،
جَمِيعاً
عَنْ يَحْيَى
بْنِ
سَعِيدٍ،
عَنْ أَبِي
بَكءرِ بْنِ
مُحَمَّد
بْنِ عَمْرِو
بْنِ حَزْمٍ،
عَنْ عُمَرَ
بْنِ عَبْد
العَزِيزِ،
عَنْ أَبِي
بَكْرِ بْنِ
عَبْد
الرحمنِ بْنِ
الحَارِثِ
بْنِ هِشَامٍ،
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللّهِ :
((مَنْ
وَجَدَ
مَتَاعَهُ
بِعَيْنِهِ عِنْدَ
رَجُلٍ قَدْ
أَفْلَسَ،
فَهُوَ أَحَقُّ
بِهِ مِنْ
غَيْرِهِ)).
Ebû Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: «Malının aynısını, iflâs etmiş bir şahsın yanında
bulan bir kimse, o malı başka kimselere nazaran öncelikle alma hakkına
sahibtir.»
AÇIKLAMA 2361’de