DEVAM: 15- ALLAH
SÜBHANEHU VE TEALA YOLUNDA SAVAŞMA (NIN FAZİLETİNİN BEYANI) BABI
حدّثنا
بِشْرُ بْنُ
آدَمَ
وَأَحْمَدُ
بْنُ ثَابِتٍ
الْجَحْدرِيُّ،
قَالا: ثنا
صَفْوَانُ
بْنُ عِيسى.
ثنا
مُحَمَّدُ بْنُ
عَجْلاَنَ
عَنِ
الْقَعْقَاعِ
بْنِ حَكِيمٍ،
عَنْ أَبي
صَالِحٍ،
عَنْ أَبي
هُرَيْرَةَ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم: ((مَامِنْ
مَجْرُوحٍ
يُجْرَحُ فِي
سَبِيلِ
اللهِ،
وَاللهُ
أَعْلَمُ
بِمَنْ يُجْرَحْ
فِي
سَبِيلهِ،
إِلاَ جَاءَ
يَوْمَ القِيَامَةِ،
وَجُرْحَهُ
كَهَيْئَتِهِ
يَوْمَ جُرِحَ.
الَّلونُ
لَوْنُ دَمٍ،
وَالْرِّيحُ
رِيْحُ
مِسْكٍ)).
في الزوائد:
إسناده صحيح.
Ebû Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «Allah
yolunda yaralanan her yaralı — Allah kendi (rızâsı) uğrunda yaralanan kişiyi
herkesten ziyâde bilendir ya — kıyamet gününde, yarası yaralandığı günkü
vaziyette (kan fışkırıyor halde) gelir: Rengi kan rengi, fakat kokusu misk
kokusu.»
Not: Bunun
senedinin sahih olduğu, Zevaid'de bildirilmiştir.
AÇIKLAMA: 2796’da