DEVAM: 92- İHRAMLI
KİMSENİN AV HAYVANI ETİNDEN YEMESİNİN YASAKLIĞI BABI
حدّثنا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
عِمْرَانُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ أَبِي لَيْلَى
عَنْ
أَبِيهِ،
عَنْ عَبْدِ
الْكَرِيمِ،
عَنْ عَبْدِ
اللهِ بْنِ
الْحرِثِ،
عَنِ ابْنِ
عَبَّاسٍ،
عَنْ عَلِيِّ
بْنِ أَبِي طَالِبٍ؛
قَالَ: أُتِيَ
النَّبِيُّ
صلى الله عليه
وسلم
بِلَحْمِ
صَيْدٍ،
وَهُوَ مُحْرِمٌ،
فَلَمْ
يَأْكُلْهُ.
في الزوائد:
في إسناده
عَبْدُ
الكريم، وهو
أبو المخارق،
وهوضعيف.
Alî bin Ebî Tâlib
(r.a.)'den; Şöyle demiştir: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e ihramda iken
bir av eti getirildi. Fakat Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onu
yemedi.
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bwıun senedinde bulunan Abdülkerim Ebü'l-Maharık zayıftır.
AÇIKLAMA: Sa'b bin Cessame (r.a.)'ın hadisini Buhari, Tirmizi, Nesai, Ahmed ve
Şafii de rivayet etmişlerdir. Ali (r.a.)'ın hadisi ise Zevaid nevindendir. Bu
hadisler,- ihramlı kimsenin kara av hayvanı etinden yemesinin caiz olmadığına
delalet ederler. O av hayvanı ister ihramlı bir kimse tarafından, ister
ihramsız kimse tarafından avlanılmış olsun fark etmez. Keza ihramsız bir kimse
kendi nefsi için avlamış olsun veya ihramlı bir kimse için avlamış olsun hüküm
aynıdır. Çünkü Resul-i Ekrem (s.a.v.), Sa'b'ın hediye etmek istediği yabani
eşeği reddederken, bunun sebebinin kendilerinin ihramh olmalarından olduğunu
bildirmişlerdir.
Alimlerin
konuya ilişkin görüşlerine gelince, bu hususta değişik 'görüşler beyan
edilmiştir. Şöyle ki:
1. Aii. İbn-i
Abbas ve İbn-i Omer (r.a.), yukarda anlattığım gibi hükmetmişlerdir. Bunların
delilleri bu ve benzeri hadisler ile Maide suresinin aşağıya aldığım 96.
ayetidir.
"Ve
ihramlı olduğunuz Sürece size kara avı haram kılındı..,"
Yukarda bir
parçası yazılı Ayet-i Kerime'nin tamamının meali şöyledir: Deniz avını avlanmak
ve onu yemek size de yolculara da bir temettü olarak helal kılındı. İhramlı
oldUğunuz sürece de kara avı size haram kılındı. Huzuruna haşrediJeceğiniz
Allah'tan korkunuz.-
2. Şafii, Ahmed
ve Cumhura göre kara avı ihramlı kişi tarafından avlandığı veya başkası
tarafından onun için avlandığı zaman ona haramdır. Fakat ihramlı ldşinin hiçbir
yardımı olmaksızın ihramsız kişi tarafından sırf şahsı için avlandığı takdirde,
ihramlı kişinin bundan yemesi helaldır. Bunların delillerinden birisi 3093 nolu
Ebü Katade (r.a.)'ın hadisidir. Malik de bu görüştedir.
3. Hanefiler'e
göre ise, ihramlı kişinin hiçbir yardım veya teşviki olmaksızın ihramslZ kişi
tarafından avlanan kara avı . etinden yemek ihramlı kimse için mübahtır. Hatta
ihramsız kişi ihramlı kimse için avlanmış olsa bile hüküm budur. Bunların
delili de Ebü Katade (r.a.)'ın hadisidir. Çünkü bu hadisin bazı rivayetlerinde
ihramsız olan Ebü Katade'nin avladığı yabani eşek etinden, ihramlı olan bazı
arkadaşlarının yediği ve durumun Resül-i Ekrem (s.a.v.)'e sonradan arz
edildiğinde O'nun: "Şüphesiz 0, Allah Teala'nın size yedirdiği bir
yemektir" buyurduğu belirtilmektedir. Bu hadisin bu görüşe delalet etmesi
yönü şudur: Ebü Katade (r.a.) sözü edi: len hayvanı sırf kendi nefsi için
avlamamıştı. Bilakis kendi nefsi ile arkadaşları için avlanmıştı.
Omer bin
el-Hattab (r.a.)'ın görüşü de böyledir.
Ebva: Medine-i
Münevvere yakınında ve Cuhfe'ye 23 mil mesafede bir dağın ismidir.
Veddan:
Cuhfe'ye 8 mil mesafede bir semtin veya. köyün ismidir. Ravi tereddüd ettiği
için "Ebva'da veya Veddan'da" ifadesini kullanmıştır.