SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar – Konular – Numaralar

KİTABU’L-EDEB

<< 3759 >>

42- KERAHAT EDİLEN (YANİ CAİZ SAYILMAYAN) ŞİİR (ÇEŞİDİNİN BEYANI) BABI

حدّثنا أَبُو بَكْرٍ. حدّثنا حَفْصٌ وَأَبُو مُعَاوَيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ؛ قَالَ:

قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ((لأَنْ يَمْتَلِئَ جَوْفُ الرَّجُلِ قيَحْاً حَتَّى يَرِيَهُ، خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَمْتَلِئَ شِعْراً)). إِلاَّ أَنَّ حَفْصاً لَمْ يَقُلْ: يَرِيَهُ.

Ebû Hureyre (r.a.)'den rivayet edildiğine göre Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «Şüphesiz, adam'ın içinin irin ile dolup nihayet çürütmesi - yemesi onun için şiir ile dolmasından hayırlıdır.»

Hafs; يَرِيَهُ ‘i söylememiştir.

AÇIKLAMA: 3761’de