SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’D-DEA’

<< 3858 >>

DEVAM: 9- ALLAH'IN İSM-İ A'ZAM'I (EN BÜYÜK ADI), BABI

 

حدّثنا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ. حدّثنا وَكيِعٌ. حدّثنا أَبُو خُزَيْمَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ سِيرِينَ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ؛ قَالَ: سَمِعَ النَّبِيُّ رَجُلاً يَقُولَ: اللّهُمَّ! إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدَ. لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ. وَحْدَكَ لاَ شَريِكَ لَكَ. الْمَنَّانُ. بَدِيعُ السَّموَاتِ وَالأَرْضِ. ذُو الْجِلاَلِ وَ الإِكْرَامِ.  فَقَالَ ((لَقَدْ سَأَل اللهَ بِاسْمِهِ الأَعْظَمِ، الَّذِي إِذَا سُئِلَ بِهِ أَعْطَى، وَإِذَا دُعِي بِهِ أَجَابَ)).

 

Enes bin Malik (r.a.)'den rivayet edildiğine göre: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir adam'ın ''Allahım! Ben hamdin sana mahsus olup senden başka ilah olmadığını, senin tek olup hiç bir ortağın vulunmadığını, senin bol ni'met verdiğini, göklerin ve yerin yoktan var edicisi olduğunu, azamet, hakimiyet ve sonsuz ikram sahibi olduğunu kesinlikle itiraf ederek şüphesiz senden dilerim'' diye dua ederken sesini işittive bunun üzerine şöyle buyurdu: «(And olsun ki) Şüphesiz bu adam Allah'tan İsm-i A'zam'ı istedi o İsm-i A'zam ki onunla Allah'tan istenince verir ve onunla çağrıldığı zaman dua'yı kabul buyurur.»

 

 

AÇIKLAMA:      Bu hadisin benzerini Ebu Davud,  Nesai ve Hakim  de rivayet etmişlerdir. Hadiste geçen "Mennan" bol nimet veren anlamında olup Allah'ın isimlerindendir. Mennan, verdiği nimetleri sayıp beyan buyuran manasına da gelir. Allah'ın verdiği nimetleri sayması övgüye layık bir sıfattır. Kulun uyanıp şükür etmesine vesile olur. Fakat insan'ın insana yaptığı iyiliği sayıp durması başa kakmak sayılır ve kötü bir davranıştır. Çünkü bütün iyiliklerin ve nimetlerin gerçek sahibi hiç bir zaman kul değil, Allah'tır. Kul ancak bir vasıtadır, elçidir.

 

Bedi' Bir örneğe ihtiyaç duymayan yoktan var eden, yaratan demektir ve Allah'ın isimlerindendir.

Celal: Azamet, hakimiyet ve heybet, demektir.

 

Bu hadis de Allah'ın bir İsm-i A'zam'ının bulunduğuna, bu ismin hadiste anılan cümleler içinde olduğuna ve Allah'ın bu isimle anılarak dua ve dilekte bulunulduğu zaman o isteğin verileceğine ve dua'nın kabul buyurulacağına delalet eder.