7- KİŞİNİN KENDİ
KAVMİNİ KAVMİYETÇİLİK DUYGUSUYLA KÖRÜ KÖRÜNE SAVUNUP ONLAR İÇİN ÖFKELENMESİ
BABI
حدّثنا
بِشْرُ بْنُ
هِلاَلٍ
الصَّوَّافُ.
حدّثنا
عَبْدُ
الْوَارِثِ
بْنُ سَعِيدس.
حدّثنا
أَيُّوبُ
عَنْ
غَيْلاَنَ ابْنِ
جَرِيرٍ،
عَنْ زِيَادِ
بْنِ
رِيَاحٍ، عَنْ
أَبِي
هُرَيْرَةَ؛
قَالَ:
قَالَ
رَسُوُ اللهِ
صلى الله عليه
وسلم ((مَنْ
قَاتَلَ
تَحْتَ
رَايَةٍ
عِّمَّيةٍ،
يَدْعُو
إِلَى
عَصَبِيَّةٍ،
أَوْ يَغْضَبُ
لِعَصَبِيَّةٍ،
فَقِتْلَتُهُ
جَاهِليَّةٌ)).
Ebu Hureyre
(r.a.)'dan rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir:
«Her kim bir soy
sop davasina (halki) teşvik ederek veya bir soy sop davası igin ofkelenerek hak
veya batil olduğu bilinmez bir gaye ile körü körüne açılan bayrak altinda (yani
toplanan bir topluluk içinde) savaşırsa, o kimsenin öldürülüşü bir cahiliyet
öldürülüşüdür.»