DEVAM: 1- DÜNYADA ZÜHD
(YANİ DÜNYAYA RAĞBET GÖSTERMEYİP ONDAN YÜZ ÇEVİRME) BABI
هِشَامُ
بْنُ
عَمَّارِ.
حدّثنا
الْحَكَمُ بْنُ
هِشَامٍ.
حدّثنا
يَحْيَى بْنُ
سَعِيدٍ عَنْ
أَبِي
فَرْوَةَ،
عَنْ أَبِي
خَلاَّدٍ. وَكَانَتْ
لَهُ
صُحْبَةٌ،
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم:
((إِذَا
رَأَيْتُمُ
الرَّجُلَ
قَدْ أُعْطِيَ
زُهْداً فِي
الدُّنْيَا،
وَقِلَّةَ
مَنْطِقٍ،
فَاقْتَرِبُوا
مِنْهُ، فَإِنَّهُ
بُلْقِي
الْحِكِمَةَ))
في
الزوائد:لم
يخرج ابن ماجة
لأبي خلاد سوى
هذا الحديث.
ولم يخرج له
أحد من أصحاب
الكتب الخمسة
شيئاً.
Sahabîlik
şerefine kavuşan Ebu Hallâd (r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «Siz, kendisine dünyaya
rağbet göstermemek ve az konuşmak hasleti verilmiş olarak bir adam gördüğünüz
zaman ona yaklaşınız (sözlerini dikkatle dinleyiniz). Çünkü o kimse hikmetli
söz söyler.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: İbni Mace de Ebu Hallad'ın bundan başka hadisini rivayet
etmemiştir. Kütüb-i Sitte'nin kalanlarının sahibIeri ise onun hiç bir hadisini
rivayet etmemişlerdir.
AÇIKLAMA: Zevaid türünden olan bu hadisi Beyhaki de rivayet
etmiştir. Hadiste geçen "Az konuşmak"tan maksad ibadet sayılmayan
sözlerden ancak ihtiyaç kadar olan meşru konuşmadır.
Hikmet de
yararlı ilim ve kalbin manevi hastalıklarına şifa. sunan, kişiyi nefsin
arzularına uymadan alıkoyan veciz sözler, diye yorumlanmıştır.
Bu hadis, dinen
müteber ve makbul olan zahidlik, yani dünyadan yüz çevirmek meziyetine ve
lüzumsuz, faydasız konuşmalardan kaçınıp da ancak ihtiyaç halinde konuşma
hasletine sahip zatların sohbetlerinden istifade etmeye teşviktir.
Hadisin ravisi
Ebu Hallad (r.a.) sahabidir. Ravisi Ebu Ferve'dir, Hulasa'da bu zat hakkında
başka bir bilgi yoktur.