DEVAM: 30- TEVBEYİ
(HATIRLAMAK) BABI
حدّثنا
أَحْمَدُ
بْنُ سَعِيدٍ
الدَّارِمِيُّ.
حدّثنا
مُحَمَّدُ
بْنُ عَبْدِ
اللهِ الرَّقَاشِيُّ.
حدّثنا
وُهَيْبُ
بْنُ خَالِدٍ
مَعْمَرُ
عَنْ عَبْدِ
الْكَرِيمِ،
عَن أَبِي
عُبَيْدَةَ
بْنِ عَبْدِ
اللهِ، عَنْ
أَبِيهِ؛
قَالَ : قَالَ
رَسثولً
اللهِ صلى الله
عليه وسلم: ((التَّائِبُ
مِنَ
الذَّنْبِ،
كَمَنْ لاَ
ذَنْبَ لَهُ)).
قال السندي
ّ: الحديث
ذكره صاحب
الزوائد في زوائده
وقال: إسناده
صحيح. رجاله
ثقات. ثم ضرب
على ما قال.
وأبقي الحديث
على الحال.
وفي المقاصد
الحسنة: رواه
ابن ماجة
والطبرانيّ
في الكبير
البيهقيّ في
الشعب من طريق
أبي عبيد الله
بن عبد الله
بن مسعود عن
أبيه. رفعه.
ورجاله
ثقات.بل حسنة شيخنا.
يعني لشواهده.
وإلا فأبو
عبيدة، جزم غير
ولن يأتي ثم
يسمع من أبيه.
Abdullah (bin
Mes'ud) (r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: Günahtan tevbe eden kimse, hiç günahı olmayan
kimse gibidir."
Not: Sindi
şöyle demiştir : Zevaid sahibi bu hadisi Zevaid adlı kitabında anlatmış ve:
Bunun senedi sahih olup ravileri güvenilir zatlardır, dedikten sonra bu sözüne
bir şey eklememiş, bu kadarla yetinmiş ve hadisi kendi haline bırakmıştır. E
l-Makasıdü'l-Hasana'da
da: Bu hadisi İbn-i Mace de, Taberanî el-Kebîr'de ve Beyhaki eş-Şuabta Ebu
Ubeyde bin Abdullah bin Mes'ud aracılığıyla babasından (yani Abdullah bin
Mes'ud'den) merfu' hadis olarak rivayet etmişler ve ravileri güvenilir
zatlardır. Hatta şeyhimiz bu hadisi hasen saymıştır. Sebebi ise bu hadisi
te'yid eder mahiyette başka hadislerin bulunmasıdır. Aksi takdirde hasen
sayılmaman gerekir. Çünkü Ebu Ubeyde'nin babasından hadîs işitmediğini
kesinlikle söyleyenlerin sayısı bir değildir, diye bilgi verilmiştir.
AÇIKLAMA: 4248. hadis Zevaid türündendir. Bu hadis, günahların çokluğunun tevbeye
mani olmadığına ve günahlar ne kadar çok olursa olsun onlardan edilecek
tevbe'nin kabule şayan olduğuna delalet eder.
4249. hadis de
Zevaid türündendir. Bu hadiste. Allah'ın kulunun tevbe etmesine çok razı olduğu
bir misal ile bildirilmektedir.
4250. hadiste,
günahtan tevbe eden kimsenin günahsız kimse gibi olduğu bildirilmektedir. Bu
hadis, günah çeşidi ne olursa olsun ondan tevbe etmenin geçerli olduğuna
delalet eder. Çünkü hadiste herhangi bir kayıt ve sınırlama yoktur. Ayrıca sağlıklı
yani şartlarına ve usulüne uygun olarak edilen tevbenin kabul olunacağı/ da
hadisin zahirinden anlaşılır. Hadiste günahtan tevbe eden kimse günahsız
kimseye benzetiimiştir. Bu benzetmeden maksad tevbe eden kişinin o günahtan
dolayı cezalandırılmaması olabilir. Yani günah işlememiş olan kimse nasıl
cezalandırılmıyacaksa, günahından tevbe eden de onun gibi
cezalandırılmıyacaktır. İkinci bir ihtimal tevbe eden kişinin günahının
defterinden silinmesidir.
Bu hadiste de
tevbe etmenin faziletine delalet eder ve günahkar kulları tevbe etmeye teşvikte
bulunur.