DEVAM: 30- TEVBEYİ
(HATIRLAMAK) BABI
قَالَ
الزُّهْرِيُّ:
وَحَدَّثَنِي
حُمَيْدُ
بْنُ عَبْدِ
الرَّحْمنِ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ،
عَنْ رَسُولِ
اللهِ صلى
الله عليه وسلم
قَالَ: ((دَخَلَتِ
امْرَأَةٌ النَّارَ،
فِي هِرَّةِ
رَبَطَهَتْهَا،
فَلاَ هِيَ
أَطْعَمَتْهَا
وَلاَ هِيَ
أرْسَلَتْهَا
تَأَكلُ مِنْ
خَشَاشِ
الأَرْضِ
حَتَّى
مَاتَتْ)). قَالَ
الزُّهْرِيُّ:
لِئَّلاَ
يَتَّكِلَ رَجُلٌ،
وَلاَ
يَيْأَسَ
رَجُلٌ.
Ebu Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurmuştur: Bir kadın bağladığı (hapsettiği) bir kedi sebebiyle
cehenneme girdi. Çünkü ne kendisi kediye (bir şey) yedirdi, ne de yerin
haşeratından yesin diye salıverdi ve nihayet kedi (açlıktan) öldü.
(îbret verici bu
ve bundan önceki hadîsi Ma'mer'e rivayet eden) Zührî demiş ki: (İbret verici bu
iki hadîsi birlikte rivayet etmem) herhangi bir adam'ın (kulluk görevini ihmal
edip ilahî rahmete) dayanmaması ve hiç bir kimsenin (ilahi rahmetten) ümidini
kesmemesi içindir."
MÜSLİM HADİSLERİ: