SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’L-MESACİD VE’L-CEMAAT

<< 792 >>

DEVAM: 17- CEMAATTAN (ÖZÜRSÜZ) GERİ KALMAK HAKKINDi\Kİ TEŞDİD BABI

 

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْنُ أَبِي شَيْبَة. حَدَّثَنَا أبو أسامة، عَن زائدة، عَن عاصم، عَن أبي رزين، عَن ابن أم مكتوم؛ قَالَ:  - قلت للنَّبِي صَلَى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمْ: إني كبير، شاسع الدار. وليس لي قائد يلاومني. فهل تجد من رخصة؟ قال ((هل تسمع النداء؟)) قلت: نعم. قَالَ ((ما أجد لك رخصة)).

 

(Abdullah) bin Ümmi Mektum (r.a.)'den rivayet edildiğine güre şöyle demiştir :

 

Ben, Nebi {Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e dedim ki: Ben yaşlı, a'ma, evi (mescidden) uzak bir kimseyim. Bana yardım edip mescide götürecek yedekçim de yoktur. (Cemaata gelmemem için) Bir ruhsat bulur musun? Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) :

 

-Sen ezan (sesini) işitiyor musun?» diye sordu. Ben:

 

Evet, dedim. O:

 

«Ben senin için bir ruhsat bulamam.» buyurdu."

 

 

EBU DAVUD HADİSLERİ VE AÇIKLAMA:

552 553